هِزار بْار گُفتَم ...
بْا ايْن بْاد هْاي هَرزِه نَگَرد ...
حْالا ...
بْاﻻي آن دَکَل ...
بْا سْيم هاي لُخت فِشار قَوي ...
دسْت و پَنجه نَرم کُن ...
بْادبْادَک ِ جَوان ...

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 12:7 | |

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 12:5 | |

قـول داده ام....
گــاهـــے،هـــر از گـــاهـــے
فانـوس یـادت را بـے چـراغ و چـلـچـله
روشـن کـنـم
خیالت راحت، مـــن ھمان مــنـم
هـنوز هـم در ایـن شـبـهاے
بے خـواب و بـے خاطـرہ
میـان ایـن کـوچـه هـاے تـاریـک پـرسـہ مـیـزنـم
امـا بـه هـیـچ
سـتاره ی دیـگری سـلام نـخـواهـم کـرد
خیـالت راحــت

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 12:4 | |

مراقب گلدون اطلسی باش

شایداگه دائم بودی کنارم

 یه روز میدیدم که دوست ندارم 

سخته برای هر دومون میدونم 

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 16:18 | |

خواب و خيالنازنين آمد و دستي به دل ما زد و رفت

پرده ي خلوت اين غمکده بالا زد و رفت

کنج تنهايي ما را به خيالي خوش کرد

خواب خورشيد به چشم شب يلدا زد و رفت

درد بي عشقي ما ديد و دريغش آمد

آتش شوق درين جان شکيبا زد و رفت

خرمن سوخته ي ما به چه کارش مي خورد

که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت

رفت و از گريه ي توفاني ام انديشه نکرد

چه دلي داشت خدايا که به دريا زد و رفت

بود آيا که ز ديوانه ي خود ياد کند

آن که زنجير به پاي دل شيدا زد و رفت

سايه آن چشم سيه با تو چه مي گفت که دوش

عقل فرياد برآورد و به صحرا زد و رفت

[+] نوشته شده توسط Bahar bano در 14:24 | |