دلی دارم که پردرداست وآتش
وجودم بیقرار ومست وسرکش
پناهی غیر درگاهت ندارم
تن و جان از آتش تو بر کـــش
کران تا بی کرانت مامنی امن
قلبم بر سیئات من تو در کــــــش
نگاهم جویباری صاف وجاری
تودستان سخی بر چشم ترکــــش
قلم فرسائیم ازشوکت توست
خط بطلان به چشم بی بصر کـش
تجلیگاه ذاتت قــبله گـاهم
زذات اقـدست بر ســــــــــنگ زرکـش
الهــــــــــــی ذوالجلال وعیب پوشی
ره ناکـامیم سـوی ظفر کـش
|